Wijkverpleegkundige en Casemanager dementie
Gea Dop (60) verruilde acht jaar geleden de gehandicaptenzorg voor werken bij Vivium. Sindsdien komt ze bij Peter Hagen (77) in Huizen voor zorg aan huis. Ondertussen ontwikkelde ze zich tot wijkverpleegkundige en casemanager dementie met een specialisatie in palliatieve zorg. ‘De afwisseling en ruimte om te leren maken mijn werk zo leuk.’
Meneer is, met tussenpozen vanwege opnames – en een waslijst aan chronische aandoeningen – al 25 jaar cliënt bij Vivium. Het wijkteam komt twee keer per dag. ‘Zonder hulp zou ik niet thuis kunnen blijven wonen’, legt meneer uit. ‘Hier ben ik gelukkig en wil ik beslist niet weg.’ Daarom en om de zorg niet tot last te zijn, vertelde hij niet hoe het echt ging. ‘Het lukte daar doorheen te prikken’, vertelt Gea, gebruikmakend van haar ervaring en gespreksvaardigheden. ‘Dat gesprek was een hele opluchting’, bekent meneer. ‘Ik kan nog thuisblijven en meer zorg krijgen, maar dat houd ik af’, zegt hij.
‘Door met respect met elkaar om te gaan, houden we de verstandhouding goed’, zegt Gea over hun band. Meneer knikt waarderend: ‘Zij kan me de waarheid zeggen. Dat is belangrijk en vind ik prettig.’ Ruimte voor het geloof, een grap en een lach is er ook. Op Peters verjaardag kwam Gea zingen. ‘En als zij jarig zijn, krijgen ze van mij een plantje’, reageert meneer. Lachend: ‘Twee jaar terug werd rond Sinterklaas hard op mijn deur gebonsd. Stonden daar drie zwarte pieten, onder wie Gea, om pepernoten te brengen!’
Gea werkt in een leerteam, dat specialistisch is en met steun van een coach hecht is geworden. ‘Leerlingen houden ons met hun vragen scherp’, lacht ze. Wat werken in de wijk voor haar leuk maakt, is achter elke voordeur wat anders treffen. ‘Zelfs bij dezelfde cliënt of taak verschilt de situatie per moment.’ Ze typeert Vivium als voortvarend en ruimte biedend om te leren. ‘De kansen die ik kreeg, heb ik met twee handen aangepakt.’ Destijds besloot ze op haar 48ste voor verzorgende door te leren en zo verder. ‘Nu is het mijn wens om meer mensen gespecialiseerde, ook palliatieve zorg thuis te kunnen geven.’