Na 27 jaar als zzp’er in de ouderenzorg, koos Erny onlangs bewust voor een dienstverband als ZZG’er via het Vivium Flexbureau. “Het voelt goed en het scheelt een boel, al had ik nooit gedacht dit te doen.”
Verzorgende Erny (1958) deed als herintredende moeder in 1990 de verkorte opleiding tot ziekenverzorgster in De Stichtse Hof. Met een man bij de brandweer en een jong gezin had ze meer flexibiliteit nodig dan loondienst destijds bood. Ze besloot in 1998 zzp’er te worden. “Dan kon ik mijn werk beter rondom het gezin plannen. Ik ben er ook wel trots op hoe ik alles doe en geregeld heb; de verzekering, financiële administratie en verschillende opdrachtgevers, waaronder Vivium. Zelfstandig, ook vrij en onafhankelijk.”
Overstap
En toen kondigde de overheid per 1 januari 2025 handhaving aan op de wet (DBA) tegen schijnzelfstandigheid, met extra aandacht voor de zorg. “Ik dacht eerst dat zal mijn tijd wel duren”, vertelt Erny. “Ik las erover in kranten, vakbladen en bezocht informatieavonden. Maar zo vlak voor mijn pensioen deze zomer had ik geen zin in gedoe met de belastingdienst.” Het was op zo’n door de zorg georganiseerde regionale informatieavond met uitleg van een advocaat, waar ze hoorde dat ‘haar opdrachtgever’ Vivium een dienstverband bood.
“Daarna heb ik het flexbureau gebeld. Dat was wel emotioneel”, grijpt ze haar jasje op harthoogte even vast. “Het doet me toch wel wat om het eigen baas zijn op te geven. Maar via het Flexbureau werk ik nu als ‘ZZG’er’ op dezelfde basis: ochtenddiensten in de wijk, en ik kan langer vrij zijn maar ook langer doorwerken.” Want dat is ze zeker van plan. “Vorig jaar zat ik door een gebroken pols maanden thuis. Da’s niks voor mij. Ik wil door, ook na mijn pensioenleeftijd.”
Hetzelfde maar dan anders
Werken via het Flexbureau heeft het werk zelf niet veranderd. Ze geeft als vaste flex-collega aan welke openstaande diensten van welke wijkteams in de regio ze wil en kan invullen. Ze werkt alleen in de zorg aan huis, juist vanwege de afwisseling, die ze heel erg verrijkend noemt. “Je hebt in de wijk ook best wat verpleegtechnische handelingen. En met die teams en de collega’s waarmee ik dan werk, voel ik me echt verbonden.”
Verschil is er ook. “Ze noemen het ZZG – Zorgen Zonder Gedoe en het scheelt inderdaad een boel, vooral veel administratie”, merkt Erny met een glimlach. “Mijn geld krijg ik nu automatisch overgemaakt. Ik kan mijn verzekering stopzetten en e-learnings en mijn bijscholing gaan via Vivium. Dat scheelt ook geld.” Vivium als werkgever vindt ze “leuk en toegankelijk: je kunt zo ergens binnenlopen, ze luisteren naar je inbreng. Toch had ik dit nooit gedacht”, kijkt ze terug op haar overstapbesluit: “Maar het voelt heel goed. En ik heb heel veel lol in mijn werk.”