“Zij is een beetje een vrije vogel, ik ook”
Belinda Rek werkt graag via het Vivium Flexbureau als helpende op verschillende locaties, in meerdere teams en voor allerlei cliënten. In De Antoniushof in Bussum ontmoette ze zo bewoonster Tonny Hempe (1939). Ze herkennen zich in elkaar, hebben veel gemeen. “Hoe zou ik zijn als ik ouder ben”, vraagt Belinda zich weleens af. “En dan zie ik haar voor me.”
Ze snoepen soms samen, sommen ze op, en zijn makkelijke praters. Soms over serieuze onderwerpen ‘met allebei hun verleden’, dan weer met veel humor. “Zij doet aan social media, ze is van de nieuwe generatie ouderen”, typeert Belinda (1967) mevrouw en hun klik. “Ze geeft me zo’n hippiegevoel: een beetje een vrije vogel is ze. En we hebben allebei tatoeages.” -“En een
vriendje”, vult mevrouw lachend direct aan. Tonny (“want aan ‘mevrouw’ heb ik een hekel, hoor”) woont ruim een jaar in De Antoniushof, waar ze “heel best tevreden” is. “Ik wil hier niet meer weg. Ik zou niets anders willen.”
“Vastigheid en toch flexibiliteit’
Belinda gedijt juist bij afwisseling, ze noemt zichzelf een ‘echte flexer’. “Ik houd van variatie. Via het Flexbureau werk ik op meerdere woonlocaties, met verschillende
teams en collega’s, en diverse bewoners. En omdat je je voorkeurlocaties kunt aangeven, leer je iedereen daar net zo goed wel kennen”, legt ze uit hoe dat werkt. “Ik vind het leuk om uit te proberen en te ontdekken wat past, hoe ik een bewoner het best kan benaderen en begeleiden. Je communiceert, je signaleert”, vertelt ze over haar werk. Op de ene locatie helpt
ze bewoners met lichamelijke chronische aandoeningen, op de andere bewoners met dementie. “Bij hen kun je iets meer sturing geven.”
Voorheen werkte ze op één locatie. “Nu heb ik vastigheid en toch flexibiliteit. Voor mij betekent dat minder stress en meer werkplezier.” Belinda werkt alle mogelijketijden en dagen van de week, ook ’s avonds en in het weekend, maar bij voorkeur korte diensten. “Dat is niet alleen beter voor mijn rug, maar ook voor de situatie thuis.” Haar zoon was ernstig ziek, en voor haar
levert deze manier van flexwerken de minste werkdruk op. “Je moet wel een flexibele instelling hebben. Als ik kom, dan gaat de knop aan en stap ik meteen de reuring in. En als ik klaar ben, dan wil ik mijn werk niet mee naar huis nemen.” Voordat ze vertrekt, checkt ze nog even in bij de locatieplanner: “Als het kan of nodig is, spring ik soms nog even extra bij.”
“Ik kan werk en privé op deze manier goed combineren. En ik ben tevreden met het salaris. Voor mij is het goed zo.” Die balans is nu ook de reden dat deze alleenstaande moeder nu geen gebruik maakt van alle opleidingsmogelijkheden bij Vivium. Maar dat betekent niet dat Belinda’s persoonlijke ontwikkeling stilstaat: “Ik luister graag podcasts, daar leer ik ook
van. Over omgaan met dementie bijvoorbeeld, maar ook over psychologie en economie, dat vind ik interessant. En ik doe e-learnings van Vivium over computerveiligheid, op de vloer samenwerken of agressief gedrag bij dementie.”
In de ouderenzorg kun je echt wat voor een ander betekenen, legt ze haar keuze uit. “Ik voel me gewaardeerd en wordt tegelijk door hun kracht en flexibiliteit geraakt: wie staat er vandaag aan het bed? Ik doe dit werk dan ook al vanaf mijn twintigste.” Mevrouw veert op: “Nou, het zit ook echt helemaal in je”, verzekert ze Belinda. “Je doet het met plezier, en dat merk je.”
Belinda is zichtbaar geroerd door die feedback en legt uit: “Ik probeer altijd verbinding te maken, soms met een grapje, soms door een verhaal te vertellen.” Tonny
knikt. “Juist dat zorgt voor gezelligheid en veiligheid, waardoor mensen gaan praten, meedoen.”