Verzorgende Stephanie Vogel (35), in opleiding voor verpleegkundige, werkt sinds kort bij het wijkteam Eemnes. Zo ontmoette ze het echtpaar Wim en Geertje Niesing (beiden 76). Ze hebben, sinds mevrouw halfzijdig verlamd raakte, jarenlange ervaring met zorg aan huis. “Dat dat geregeld is en zeker, is echt een rustpunt voor onszelf.”
“Ik hoor aan de stem wie er is”, vertelt mevrouw vanuit haar stoel bij het raam zonder zicht op de deur. Elke ochtend en avond komt Stephanie of een collega van het wijkteam om haar te helpen met aan- en uitkleden, steunkousen, naar bed gaan en douchen. “Eerst deed ik dat zelf”, vertelt meneer bijna verontschuldigend, “maar dat lukte niet langer. Maar nu het geregeld is en zeker, is het echt een rustpunt voor onszelf. Net als de alarmknop”, wijst hij en mevrouw laat de ketting zien. “Daar kan ik honderd procent op vertrouwen, een fijn gevoel als ik eens de deur uitga.”
‘Zoveel meer dan kousen aantrekken’
Stephanie hoort het glimlachend aan. Ze bewondert de positiviteit en hartelijkheid van het echtpaar. “Je wordt hier altijd verwend met een kopje koffie en koekje.” Meneer knikt: “Ze zijn zo druk, op die manier geef ik ze een rustmomentje. ‘s Avonds krijgen ze altijd een snoepje mee.” Op zijn beurt is meneer onder de indruk van het werk van de thuiszorg: “Je ziet ze wel eens rijden, maar nu weet ik wat ze doen: en dat is zoveel meer dan een kous aantrekken! Ze vragen ook altijd hoe het gaat, hoe de dag is geweest. Daar zit liefde voor mensen achter”, zegt hij vol overtuiging en met respect.
Juist het contact is wat Stephanie zo leuk vindt van werken in de zorg. Dat ontdekte ze na eerst een administratieve opleiding, gevolgd door een opleiding tot schoonheidsspecialiste. Dat werk bracht haar ook op een zorglocatie en in contact met Vivium tot een opleiding in de zorg. Ze werkte op een kleinschalige woongroep voor mensen met dementie. “Ik had het bij Hogewey erg naar mijn zin, maar wilde na tien jaar iets meer, verbreding.”
“Als je wilt leren dan is daar ruimte voor”, heeft Stephanie bij Vivium ervaren. “Ze denken met je mee in oplossingen.” Ze is te spreken over de bijscholingsmogelijkheden. “Er zijn bijvoorbeeld e-learnings als je een verpleegtechnische handeling nog eens wilt zien en je kunt met een collega oefenen in het leerhuis, zodat je je ook bekwaam voelt.” En nu dus de opleiding verpleegkunde, waarvoor ze binnen Vivium rouleert om bredere ervaring met andere typen zorg op te doen, zoals zorg aan huis.
“En dat is anders werken”, heeft ze ontdekt. “In plaats van op een vaste locatie met dezelfde groep bewoners, ga je nu in je eentje op pad voor zorg bij mensen thuis. Toch ben je nooit alleen. We starten de dag altijd samen en een collega is één telefoontje bij je vandaan. We zijn er ook voor elkaar, het team is echt hecht.” Herkenning bij meneer die vertelt over die keer dat mevrouw onwel werd en hoe kordaat en ‘rap alles geregeld werd: “Het was meteen van ‘jij belt de huisarts, ik ontferm me over uw vrouw’ en later bleek dat ze ook al een collega had gebeld om vast naar het volgende adres te gaan.”
Werken in de wijk is afwisselender en dat spreekt Stephanie erg aan: “En ik doe nu ook weleens een intake, maak een zorgplan of heb overleg met het ziekenhuis, de apotheek of huisarts.” Toch wacht haar nog een nieuwe roulatie-ervaring als onderdeel van haar opleiding. Wie weet volgt een nieuwe collega Stephanie in de wijk weer op. Voor de Niesings geen punt, ze verwelkomen je hier met open armen: “Iedereen is anders en ze doen het allemaal net ietsje anders. Dat geeft tenminste wat reuring”, zegt meneer opgewekt. Mevrouw knikt: “En wie er ook geweest is, ik blijf altijd goed verzorgd achter.”