Voorliefde voor de ‘meer huiselijke’ wijkzorg
Als zestienjarige startte ze bij Vivium als woonondersteuner bij het Flexbureau. Daar werkt Julia van Santberghen (25) uit Almere nog steeds, maar nu als verpleegkundige in de wijk. “Ik hou van huiselijke zorg.”
Sinds begin dit jaar komt ze bij mevrouw Jannie van Arkel (80) in Weesp voor zorg aan huis. “Ik ben heel blij met de zorg, die ik krijg”, benadrukt mevrouw tijdens het gesprek een aantal keer. Ze heeft de ziekte van Takayasu, een zeer zeldzame vasculitis die de bloeddoorstroming verstoort. Zeker vijftien jaar komt het Vivium wijkteam bij mevrouw thuis om vanwege valgevaar voornamelijk te helpen met douchen en het aantrekken van steunkousen. “En mijn zoon doet de boodschappen, kookt en eet regelmatig mee. Zo gaat het prima”, legt mevrouw tevreden uit.
“En helemaal gezellig als zij er is”, knikt mevrouw naar Julia op de bank tegenover haar. “Dat vind ik ook”, reageert Julia hartelijk. “We kunnen altijd lekker kletsen. Ik hou van een praatje maken en kom graag bij mensen thuis”, legt ze haar voorliefde voor de ‘meer huiselijke’ wijkzorg uit. “En het is lekker zelfstandig werken. In het begin was dat spannend, maar collega’s zijn altijd in de buurt en zie je op kantoor.” Ze vertelt over hoe ze gister nog een ochtend beeldzorg verleende. “Ook leuk voor de afwisseling en niet iedereen zit op zorg aan huis te wachten. Dan werkt dit prima; meekijken met medicatie innemen of meetellen met hoeveelheden insuline.”
Ze deed de opleiding tot verzorgende: “Met specialisatie kraamzorg. Ik werk ook in de kinderopvang”, voegt ze bijna terloops toe. Toen ze daar met de opleiding gespecialiseerd pedagogisch medewerker niveau 4 haalde, wilde ze dat ook in de zorg. “Als verpleegkundige heb ik nu nog meer vaardigheden, kan en mag ik meer handelingen doen. Die flexibiliteit is wat me bij Vivium houdt”, glimlacht ze. “En je kunt hier doorgroeien, ze betaalden mijn opleiding en denken met me mee. Altijd als ik op de fiets zit naar mensen thuis om hen daar te verzorgen, dan ben ik blij. Net zoals het gewoon leuk is om als je dan ergens weer vertrekt te horen: Fijn dat je geweest bent.”